कविता

कविता

मनातील शब्दांची फुलपाखरे हळूच कागदावर उतरली 
आणि बघता बघता एक कविता जन्मास आली                           

कविता जणू वाटत होती एखांदया  तान्ह्या  बाळासारखी 
नुकतीच या अनोळखी जगात पाउस  ठेवलेली 
आपल्या अस्तित्वाचा शोध घेणारी .......  

मग वाटू लागली ती एखांदया नववधुसारखी
थोडीशी बावरलेली थोडीशी संकोचलेली 
आपण लोकांना आवडू की नाही या विचारत रमलेली  

कधी कविता वाटते जवळच्या मैत्रिणीसारखी
आपल्या सुरवात व दू :खात सहभागी घेणारी
आपल्या भावना समजुन घेणारी!

शेवटी प्रत्येक कवितेला असतं एक स्वत:च   व्यक्तिमत्व 
ती ही शोधत असते सगळ्यामध्ये आपलं वेगळ अस्तित्व !!!